1bec971d-c84c-41e4-bda1-9d7e0f113cff

Botter EB 15 en zijn voormalige eigenaar, Peter van der Heide.rnVele jaren was de legendarische botter EB 15 onvindbaar, totdat tijdens een werkbezoek aan Groningen ze ontdekt werd in een achteraf kanaal. De Elburger Henk Schreurs kreeg na een ongekend charme offensief de eigenaar zover het schip aan hem te verkopen. De botter werd naar haar oorspronkelijke thuishaven, Elburg teruggebracht.rnrnHenk Schreurs’ gezondheid liet hem echter danig in de steek, wat hem deed besluiten het schip over te doen aan de Botterstichting. Tijdens haar verblijf in Elburg was er al eens een brandje aan boord geweest en het verval sloeg met de dag toe. Toen ze nog in Muiden lag was ze vanaf de waterlijn in het ijzer gezet, de toenmalige eigenaar was plaatwerker op een scheepswerf in Muiden, vanaf dat moment was ze onder water dicht, een ongekende luxe voor een botter. Maar van bovenaf sloeg het verval onverbiddelijk toe. In deze conditie troffen wij haar aan en kregen wij haar in de schoot geworpen.rnrnPeter van der Heide, vanaf 1922 eigenaar van de botter, heeft tot de verkoop in 1958 met haar gevaren en gevist. Het was een top “besommer” en Peter hield zijn schip in uitstekende staat. Ze is gebouwd in 1904 bij de Haas in Monnickendam, wat garant stond voor kwaliteit en schoonheid. In de 30er jaren werd voor het eerst een 15 pk T-Ford automotor geplaatst. Op de werf van Balk in Elburg werd in 1943 voor fl. 2110,90 vertimmerd en daarna in 1951, weer bij Balk, voor fl. 2321,25, Voor die tijd veel geld, maar Peter was een felle visserman die veel van zijn schip vergde en dag en nacht in de weer was en zeer zuinig was op zijn spulletjes.rnrnPeter is geboren in 1895 en op zijn 12e jaar ging hij voorgoed naar zee, een harde leerschool. Hij kwam als “zeun” aan boord bij Rijer Vos van de EB 2, ook een op en top visserman, daarna bij Hannes Broekhuizen van de EB 64 en vervolgens bij Jan Hopman van de EB 4, allen zeer vooruitstrevende, bekwame visserlui. Peter was een man van weinig woorden, maar genoot veel respect onder de schippers van de Elburger vloot. Ze waren getuige geweest van een aantal spectaculaire reddingen bij vliegend weer door Peter en van zijn behulpzaamheid bij diverse ongelukken op zee.rnrnNa de afsluiting in 1955 heeft Peter “Lurkien”, dat was zijn bijnaam, nog samen met zoon Gerard (De Kodde) vanuit Harderwijk gevist, maar het reizen met de bus begon hem steeds meer tegen te staan. In 1957 streken ze voorgoed de zeilen, waarna de botter, de EB 15 dus, in 1958 werd verkocht aan de familie C. van de Broek uit Baarn. Een roerige episode werd afgesloten, Peter werd melkmonsternemer bij boeren in Nunspeet en Doornspijk. Tijdens dat werk, wat op de fiets gebeurde, had hij altijd een zak met fuikjes aan het stuur hangen die dan in de beken die ze onderweg tegenkwamen werden geplaatst en op de terugweg zat er altijd wel een “stoofzeugien” in. Deze bescheiden man met een opvliegend karakter heeft, nadat de botter uit de haven was verdwenen, nooit meer een stap op de kade van de haven gezet en zo waren er velen die met dat gegeven worstelden, aan een vrij leven was op slag een einde gekomen.rn

1bec971d-c84c-41e4-bda1-9d7e0f113cff

Botter EB 15 en zijn voormalige eigenaar, Peter van der Heide.rnVele jaren was de legendarische botter EB 15 onvindbaar, totdat tijdens een werkbezoek aan Groningen ze ontdekt werd in een achteraf kanaal. De Elburger Henk Schreurs kreeg na een ongekend charme offensief de eigenaar zover het schip aan hem te verkopen. De botter werd naar haar oorspronkelijke thuishaven, Elburg teruggebracht.rnrnHenk Schreurs’ gezondheid liet hem echter danig in de steek, wat hem deed besluiten het schip over te doen aan de Botterstichting. Tijdens haar verblijf in Elburg was er al eens een brandje aan boord geweest en het verval sloeg met de dag toe. Toen ze nog in Muiden lag was ze vanaf de waterlijn in het ijzer gezet, de toenmalige eigenaar was plaatwerker op een scheepswerf in Muiden, vanaf dat moment was ze onder water dicht, een ongekende luxe voor een botter. Maar van bovenaf sloeg het verval onverbiddelijk toe. In deze conditie troffen wij haar aan en kregen wij haar in de schoot geworpen.rnrnPeter van der Heide, vanaf 1922 eigenaar van de botter, heeft tot de verkoop in 1958 met haar gevaren en gevist. Het was een top “besommer” en Peter hield zijn schip in uitstekende staat. Ze is gebouwd in 1904 bij de Haas in Monnickendam, wat garant stond voor kwaliteit en schoonheid. In de 30er jaren werd voor het eerst een 15 pk T-Ford automotor geplaatst. Op de werf van Balk in Elburg werd in 1943 voor fl. 2110,90 vertimmerd en daarna in 1951, weer bij Balk, voor fl. 2321,25, Voor die tijd veel geld, maar Peter was een felle visserman die veel van zijn schip vergde en dag en nacht in de weer was en zeer zuinig was op zijn spulletjes.rnrnPeter is geboren in 1895 en op zijn 12e jaar ging hij voorgoed naar zee, een harde leerschool. Hij kwam als “zeun” aan boord bij Rijer Vos van de EB 2, ook een op en top visserman, daarna bij Hannes Broekhuizen van de EB 64 en vervolgens bij Jan Hopman van de EB 4, allen zeer vooruitstrevende, bekwame visserlui. Peter was een man van weinig woorden, maar genoot veel respect onder de schippers van de Elburger vloot. Ze waren getuige geweest van een aantal spectaculaire reddingen bij vliegend weer door Peter en van zijn behulpzaamheid bij diverse ongelukken op zee.rnrnNa de afsluiting in 1955 heeft Peter “Lurkien”, dat was zijn bijnaam, nog samen met zoon Gerard (De Kodde) vanuit Harderwijk gevist, maar het reizen met de bus begon hem steeds meer tegen te staan. In 1957 streken ze voorgoed de zeilen, waarna de botter, de EB 15 dus, in 1958 werd verkocht aan de familie C. van de Broek uit Baarn. Een roerige episode werd afgesloten, Peter werd melkmonsternemer bij boeren in Nunspeet en Doornspijk. Tijdens dat werk, wat op de fiets gebeurde, had hij altijd een zak met fuikjes aan het stuur hangen die dan in de beken die ze onderweg tegenkwamen werden geplaatst en op de terugweg zat er altijd wel een “stoofzeugien” in. Deze bescheiden man met een opvliegend karakter heeft, nadat de botter uit de haven was verdwenen, nooit meer een stap op de kade van de haven gezet en zo waren er velen die met dat gegeven worstelden, aan een vrij leven was op slag een einde gekomen.rn