Het oorspronkelijke schip is gebouwd in 1914, bij Huisman op de Ronduite, in de buurt van Giethoorn, voor visser Gerrit Doedel uit Kuinre. Het was een open schip, bestemd voor de palingvisserij. Omdat Kuinre op de lage wal (oostzijde) van de toenmalige Zuiderzee lag, moesten deze scheepjes wel goede zeeschepen zijn. Hoe lang de KU 12 gebruikt is als visserman is onbekend, maar de voltooiing van de Afsluitdijk heeft beslist een grote rol gespeeld in het einde van de KU12 voor de visserij. Pas na de tweede wereldoorlog duikt het schip weer op in Den Helder, reeds voorzien van een mahoniehouten kajuit, in het bezit van een officier van de Koninklijke Marine. Het schip wordt dan gekocht door de heren Valk en Zijlstra. In 1950 restaureert de heer Van der Veen uit Leeuwarden het schip, de thuishaven was toen Grouw. ln 1956 werd de heer Piet de Jong eigenaar, hij voorziet het schip van een zeilkiel en verwijdert de zwaarden. Hij verkoopt haar in 1959 aan de heer Van Willigenburg. In 1965 is de heer P. Bokhoven uit Gouda eigenaar, hij brengt het schip weer in een originele staat, zonder kiel en met zwaarden. De KU12 wordt dan met plaquettenummer 428 onder de naam ‘Weagendounser’ (Fries voor ‘Golvendanser’) opgenomen in het Stamboek Ronde en Platbodemjachten. Bokhoven verkoopt het schip in 1970 aan de fotograaf Corstiaan van Rouendal uit Amsterdam. In 1973 komt het schip door bemiddeling van Gait Berk (schrijver van Het Punterwezen) in bezit van de heer Oosting uit Utrecht die het plan heeft het schip, in stadia, volledig te restaureren. Die (grondige) restauratie werd afgerond in 1978. Het dek en de kajuitopbouw blijven met zekerheid behouden. Wat er precies met de romp is gebeurd is vooralsnog niet helemaal duidelijk. Bij de restauratie door scheepswerf Vos (thans Wildeboer-Vos) in Giethoorn werden -volgens de overlevering- de mallen van het schip overgenomen, omdat de oorspronkelijke mallen in 1971 bij de verhuizing van Huisman van de Ronduite naar Vollenhove verloren waren gegaan. Om welke reden en met welk doel is niet echt duidelijk. In een (aan de hand van opmerkingen van de heer Klaus Roding) gereconstrueerde versie van de geschiedenis wordt de oude romp van de KU12 in 1975 door Harm Breman uit Almelo, die te boek staat als een eigenaar van de KU11, gekocht en in de oorspronkelijke open vissermanuitvoering gerestaureerd. Een telefoongesprek met Jan Corporaal uit Zwartsluis leert dat hij rond 1986 eigenaar wordt van een schip met de naam KU11. Corporaal verkoopt de KU11, die dan (alweer?) dringend aan restauratie toe is, in 1989 op zijn beurt aan de Stichting Kuinre in Promotie. De KU11 is door deze stichting gerestaureerd en ligt nu in de haven van Kuinre. In 1982 wordt de heer Luyerink eigenaar van de KU12, die haar in 1986 verkoopt aan de heer Haccou uit Vorden. In 1989 wordt de heer Henoch Bos uit Kortenhoef eigenaar, hij laat het schip renoveren bij scheepswerf Brandsma in Augustinusga. Onder andere worden kajuit (mahonie wordt vervangen door eiken), dek, giek en kluiverboom vernieuwd, de mast gerepareerd en voorzien van een toplicht. ln 1992 worden ook de zwaarden door Brandsma vervangen. In 1993 worden alle lijken van de zeilen vernieuwd door Zeilmakerij Vreeken te Loosdrecht. In 1996 worden mevrouw Joke Spannenburg en de heer Hugo Grimmelius uit Leiden eigenaar. Datzelfde jaar breekt de mast. Deze wordt vervangen door de firma Brasker uit Zoeterwoude. In 1997 volgt een algehele opknapbeurt bij Punterwerf Schreur in Giethoorn. Rond 2003 wordt een nieuw dacron grootzeil gemaakt door Molenaar in Grou. In 2005 is een nieuwe (diesel)motor geplaatst. Het schip is tot 2015 bij Punterwerf Schreur in onderhoud geweest. In 2017 is het schip voor onderhoud naar scheepstimmerwerf De Hoop in Workum gebracht, maar een restauratie bleek noodzakelijk. Eind 2017 is het schip bij de Federatie Varend Erfgoed Nederland geregistreerd als Varend Monument®. Eind 2018 is de Stichting Behoud Zeepunter “KU12 Anna Maria” opgericht. Het schip wordt eigendom van de Stichting.