e606e812-c170-4bcc-b015-ff3815ae72e1

In 1956 is de botter verkocht aan een particulier uit Huizen, die het schip de naam Jonge Pieter gaf. In 1962 lag de botter half gezonken, ontdaan van alle onderdelen, in de Vecht. Tekenleraar Peter Dorleijn verwierf het schip voor tweehonderd gulden, liet het leegpompen en versleepte het naar Spakenburg om het daar eigenhandig te restaureren. Hij was hiermee de eerste particulier die het initiatief nam een historisch schip in de originele staat terug te brengen. In die tijd werden voor-malige vissersschepen alleen nog opgelapt, verbouwd voor recreatie of afgedankt. Op de botterwerf van Nieuwboer bekwaamde Dorleijn zich in de scheepsbouw. In Spakenburg kwam hij in gesprek met vissers en oud-vissers en raakte hij geïnteresseerd in de zeilvisserij zoals die toen nog op bescheiden schaal plaatshad. Dit resulteerde in langdurig historisch onderzoek naar de zeilvisserij op Zuiderzee en IJsselmeer, waarvan de resultaten zijn opgetekend in het vijfdelige rijk geïllustreerde standaardwerk ‘Van gaand en staand want’ en ‘Vierendertig voet in de kiel. De bouw van een botter’. Laatstgenoemde uitgave bevat een lijnenplan van de MK 63, dat veel gebruikt wordt voor restauraties en modelbouw. Ook anderen begonnen aan de restauratie van oude vissersschepen. Dit leidde onder meer tot de oprichting van Vereniging Botterbehoud die in 2018 haar vijftigjarig jubileum vierde. Dorleijn was veertig jaar lang mederedacteur van het verenigingsblad Tagrijn, waarvoor hij tal van historische artikelen schreef. De botter MK 63 figureert in diverse boeken, nam en neemt deel aan vele evenementen met varend erfgoed en maakt(e) lange zeereizen naar de Oostzee, Denemarken, Duitsland, Polen en Engeland. Hoorn is sinds 1968 de thuishaven van de MK 63. Het schip ligt in de Museumhaven van het Centrum Varend Erfgoed aan het Oostereiland. Om de toekomst van de botter veilig te stellen werd op 18 april 2017 Stichting Behoud Zuiderzeebotter MK 63 opgericht. Dorleijn schonk de botter aan de stichting onder voorwaarde van behoud van het schip in zeilende en authentieke staat. Hij is anno 2019 nauw betrokken bij de stichting en het reilen en zeilen van de botter, zodat kennis en vaardigheden worden overgedragen aan volgende generaties. Stichting MK 63 is gevestigd in Zwaag (gem. Hoorn) en geregistreerd als Culturele ANBI. Stichting Mobiele Collectie Nederland ziet de botter MK 63 als het ‘toonbeeld van een historisch vissersschip’.

e606e812-c170-4bcc-b015-ff3815ae72e1

In 1956 is de botter verkocht aan een particulier uit Huizen, die het schip de naam Jonge Pieter gaf. In 1962 lag de botter half gezonken, ontdaan van alle onderdelen, in de Vecht. Tekenleraar Peter Dorleijn verwierf het schip voor tweehonderd gulden, liet het leegpompen en versleepte het naar Spakenburg om het daar eigenhandig te restaureren. Hij was hiermee de eerste particulier die het initiatief nam een historisch schip in de originele staat terug te brengen. In die tijd werden voor-malige vissersschepen alleen nog opgelapt, verbouwd voor recreatie of afgedankt. Op de botterwerf van Nieuwboer bekwaamde Dorleijn zich in de scheepsbouw. In Spakenburg kwam hij in gesprek met vissers en oud-vissers en raakte hij geïnteresseerd in de zeilvisserij zoals die toen nog op bescheiden schaal plaatshad. Dit resulteerde in langdurig historisch onderzoek naar de zeilvisserij op Zuiderzee en IJsselmeer, waarvan de resultaten zijn opgetekend in het vijfdelige rijk geïllustreerde standaardwerk ‘Van gaand en staand want’ en ‘Vierendertig voet in de kiel. De bouw van een botter’. Laatstgenoemde uitgave bevat een lijnenplan van de MK 63, dat veel gebruikt wordt voor restauraties en modelbouw. Ook anderen begonnen aan de restauratie van oude vissersschepen. Dit leidde onder meer tot de oprichting van Vereniging Botterbehoud die in 2018 haar vijftigjarig jubileum vierde. Dorleijn was veertig jaar lang mederedacteur van het verenigingsblad Tagrijn, waarvoor hij tal van historische artikelen schreef. De botter MK 63 figureert in diverse boeken, nam en neemt deel aan vele evenementen met varend erfgoed en maakt(e) lange zeereizen naar de Oostzee, Denemarken, Duitsland, Polen en Engeland. Hoorn is sinds 1968 de thuishaven van de MK 63. Het schip ligt in de Museumhaven van het Centrum Varend Erfgoed aan het Oostereiland. Om de toekomst van de botter veilig te stellen werd op 18 april 2017 Stichting Behoud Zuiderzeebotter MK 63 opgericht. Dorleijn schonk de botter aan de stichting onder voorwaarde van behoud van het schip in zeilende en authentieke staat. Hij is anno 2019 nauw betrokken bij de stichting en het reilen en zeilen van de botter, zodat kennis en vaardigheden worden overgedragen aan volgende generaties. Stichting MK 63 is gevestigd in Zwaag (gem. Hoorn) en geregistreerd als Culturele ANBI. Stichting Mobiele Collectie Nederland ziet de botter MK 63 als het ‘toonbeeld van een historisch vissersschip’.