‘Inboorling’ wordt vanaf de 13de eeuw in Nederland gebruikt en deelt zijn betekenis –­ iemand geboren in het land ­ met de term ‘Inlander'. Het is echter een overdrijvende vorm ervan, en heeft de connotaties van primitief en wild. In het begin van de 19de eeuw werd de term door sommige mensen gebruikt om alle Indonesiërs te beschrijven, maar later werd het uitsluitend toegepast op zogenaamde stammen in Nederlandse koloniën. In de Koloniale Tentoonstelling van 1883 in Amsterdam werd de term ‘inboorlingen’ bijvoorbeeld gebruikt om volken uit zowel Indonesië als Suriname te beschrijven. In Suriname zelf werd het nooit gebruikt om de inheemse volken te omschrijven. Tegenwoordig wordt de term vooral geassocieerd met mensen die als primitief worden beschouwd.