Sinds de 17de eeuw verwijst ‘mulat’ naar de eerste generatie nakomelingen van een niet­-witte persoon en een witte persoon. De term is afgeleid van het Latijnse woord ‘mulus’ (muilezel), dat het hybride nageslacht van een paard en een ezel is. Net als de raciale wetenschappen waaruit de term voortkwam, suggereert ‘mulat' een fundamenteel verschil tussen twee menselijke soorten. Dit resulteert, net als bij de muilezel, in een abnormaal nageslacht waarvan verondersteld wordt dat het onvruchtbaar is. Er werd gedacht dat mulatten de ‘verschrikkingen’ van vermenging vertegen­ woordigden (zie: Halfbloed), maar vanwege hun zogenaamd witte bloed vond men dat ze intelligenter waren - ­en vaak aantrekkelijker ­- dan Zwarte mensen. Tegenwoordig komen dergelijke ideeën nog steeds op subtiele manier terug in het dagelijks taalgebruik.